Uit het Voorwoord: 

 

Op 5 januari 2011 overleed op 53 jarige leeftijd mijn enige en 5 jaar oudere broer Denis. Hij is door suïcide om het leven gekomen.

Tussen zijn spullen vond ik een aantal oude brieven. Een bundeltje, bij elkaar gehouden door een dik elastiek. Het betreft een briefwisseling tussen hem en onze oma van vaders kant, oma Mitchell-de Vries. 

 

De aanleiding van de brieven waren de reizen van mijn broer naar Indonesië.       

 

Hij beleefde vele avonturen daar. En wij, zijn familie, wij leefden met hem mee. 

 

Maar onze familie was er ook een van verstoorde relaties, verstoorde emoties, onthechting, zwijgen en worsteling met het gevoel er niet te mogen zijn Er werd heel veel gezwegen in onze familie. Er werd bijna nooit ergens over gepraat. Echt over gepraat. 

 

Uit de briefwisseling:

                                                                                                                                     

Lieve Oma, 

de eerste brief aan u. Het is eigenlijk onbeschrijflijk wat er in mij omgaat. In één woord fantastisch! Ik kom net terug van de stad om wat geld te wisselen. Zoals u ziet zitten we inmiddels in Medan. Ja, daar zit ik dan eindelijk in Indonesia!                                                                       

Mijn lieve Denis,

ik roep je een hartelijk welkom toe in Indonesia. Hoop dat je een reusachtige prettige vacantie zal hebben.

 

Lieve Neneh,

ik schrijf vanuit Bali nu. We zijn min of meer verdwaald en logeren in een paviljoen van een heel groot oud Balinees huis. 

Hopelijk verdwijnen we hier morgen weer om naar Den Pasar te gaan. We dachten om een week in Bali te verblijven en dan weer naar Yogya terug te keren. Echt oma, wat is Yogya een prachtstad! Wat heb ik daar een fijne tijd gehad en lieve mensen leren kennen. Gisteren ging ik er echt met een raar gevoel in mijn buik weg. Volgend jaar ga ik weer. Ik zal alles op alles zetten om het weer voor elkaar te krijgen en dan kies is als tempat Yogya. 

Het gevoel van geluk en tevredenheid wat ik hier heb, ken ik in Holland niet.

Wat en waarom weet ik niet, maar ik voel me hier erg senang.

 

Lieve Denis,

wat heb je het heerlijk. En alles wat je schrijft kan ik me zo voorstellen. 

Voor jou veel liefs en tot ziens met een dikke pakkerd van je Oma.