Ik ben de auteur, Mandy Mitchell (1961), de vijf jaar jongere zus van Denis. Ik vond de briefwisselingen van mijn broer en onze oma tussen zijn spullen na zijn dood. Het deed mij doen besluiten op zoek te gaan naar antwoorden binnen mijn familie. Mijn broer en ik komen uit een familie van verstoorde relaties, verstoorde emoties, onthechting, zwijgen en worsteling met het gevoel er niet te mogen zijn. Er werd bijna nooit ergens over gepraat. Echt over gepraat. En ik wil wel graag praten. Dus vertel ik over hoe het er aan toe ging bij ons achter de schermen. Hoe beschadigend dit heeft gewerkt op mijn broer en ook op mij. Door zijn suïcide heb ik een post traumatische stress stoornis opgelopen en worstel ik nog dagelijks met dingen. Het schrijven van dit boek is voor mij een manier geweest van trauma- en rouwverwerking. Maar het is vooral ook een eerbetoon aan mijn broer Denis.